Τα στεντ, η χειρουργική επέμβαση παράκαμψης δεν δείχνουν κανένα όφελος στα ποσοστά θνησιμότητας από καρδιακές παθήσεις μεταξύ σταθερών ασθενών

Νέα

Τα στεντ, η χειρουργική επέμβαση παράκαμψης δεν δείχνουν κανένα όφελος στα ποσοστά θνησιμότητας από καρδιακές παθήσεις μεταξύ σταθερών ασθενών

16 Νοεμβρίου 2019 - Από την Tracie White

δοκιμή
Ντέιβιντ Μάρον

Οι ασθενείς με σοβαρή αλλά σταθερή καρδιοπάθεια που λαμβάνουν θεραπεία μόνο με φάρμακα και συμβουλές τρόπου ζωής δεν κινδυνεύουν περισσότερο από έμφραγμα ή θάνατο από εκείνους που υποβάλλονται σε επεμβατικές χειρουργικές επεμβάσεις, σύμφωνα με μια μεγάλη, ομοσπονδιακά χρηματοδοτούμενη κλινική δοκιμή με επικεφαλής ερευνητές στο Stanford. Ιατρική Σχολή και Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Η δοκιμή έδειξε, ωστόσο, ότι μεταξύ ασθενών με στεφανιαία νόσο που είχαν επίσης συμπτώματα στηθάγχης - πόνος στο στήθος που προκαλείται από περιορισμένη ροή αίματος στην καρδιά - η θεραπεία με επεμβατικές διαδικασίες, όπως στεντ ή χειρουργική επέμβαση παράκαμψης, ήταν πιο αποτελεσματική στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και βελτίωση της ποιότητας ζωής.

«Για ασθενείς με σοβαρή αλλά σταθερή καρδιοπάθεια που δεν θέλουν να υποβληθούν σε αυτές τις επεμβατικές επεμβάσεις, αυτά τα αποτελέσματα είναι πολύ καθησυχαστικά», δήλωσε ο David Maron, MD, κλινικός καθηγητής ιατρικής και διευθυντής προληπτικής καρδιολογίας στο Stanford School of Medicine, και συμπρόεδρος της δοκιμής, που ονομάζεται ISCHEMIA, για τη Διεθνή Μελέτη Συγκριτικής Αποτελεσματικότητας Υγείας με Ιατρικές και Επεμβατικές Προσεγγίσεις.

«Τα αποτελέσματα δεν υποδηλώνουν ότι πρέπει να υποβληθούν σε διαδικασίες για την πρόληψη καρδιακών συμβάντων», πρόσθεσε ο Maron, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής του Ερευνητικού Κέντρου Πρόληψης του Στάνφορντ.

Τα συμβάντα υγείας που μετρήθηκαν από τη μελέτη περιελάμβαναν θάνατο από καρδιαγγειακή νόσο, καρδιακή προσβολή, νοσηλεία για ασταθή στηθάγχη, νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια και ανάνηψη μετά από καρδιακή ανακοπή.

Τα αποτελέσματα της μελέτης, στην οποία συμμετείχαν 5.179 συμμετέχοντες σε 320 τοποθεσίες σε 37 χώρες, παρουσιάστηκαν στις 16 Νοεμβρίου στις επιστημονικές συνεδρίες της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας 2019 που πραγματοποιήθηκε στη Φιλαδέλφεια.Η Judith Hochman, MD, ανώτερη αναπληρώτρια κοσμήτορας για τις κλινικές επιστήμες στην Ιατρική Σχολή του NYU Grossman, ήταν πρόεδρος της δοκιμής.Άλλα ιδρύματα που συμμετείχαν στην ανάλυση της μελέτης ήταν το Saint Luke's Mid America Heart Institute και το Duke University.Το Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνεύμονας και Αίματος έχει επενδύσει περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια στη μελέτη, η οποία άρχισε να εγγράφει συμμετέχοντες το 2012.

«Ένα από τα κεντρικά ερωτήματα»
«Αυτό ήταν ένα από τα κεντρικά ερωτήματα της καρδιαγγειακής ιατρικής για μεγάλο χρονικό διάστημα: Είναι η ιατρική θεραπεία μόνη της ή η ιατρική θεραπεία σε συνδυασμό με συνήθεις επεμβατικές διαδικασίες η καλύτερη θεραπεία για αυτήν την ομάδα ασθενών με σταθερή καρδιά;»είπε ο συν-ερευνητής της μελέτης Robert Harrington, MD, καθηγητής και πρόεδρος ιατρικής στο Stanford και ο Arthur L. Bloomfield Professor of Medicine.«Το βλέπω αυτό ως μείωση του αριθμού των επεμβατικών διαδικασιών».

δοκιμή
Ρόμπερτ Χάρινγκτον

Η μελέτη σχεδιάστηκε για να αντικατοπτρίζει την τρέχουσα κλινική πρακτική, στην οποία ασθενείς με σοβαρές αποφράξεις στις αρτηρίες τους συχνά υποβάλλονται σε αγγειογραφία και επαναγγείωση με εμφύτευμα στεντ ή χειρουργική επέμβαση παράκαμψης.Μέχρι τώρα, υπήρχαν ελάχιστα επιστημονικά στοιχεία που να υποστηρίζουν εάν αυτές οι διαδικασίες είναι πιο αποτελεσματικές στην πρόληψη ανεπιθύμητων καρδιακών συμβάντων από την απλή θεραπεία ασθενών με φάρμακα όπως η ασπιρίνη και οι στατίνες.

"Αν το σκεφτείς, υπάρχει μια διαισθητική ιδέα ότι εάν υπάρχει απόφραξη σε μια αρτηρία και αποδεικνύεται ότι αυτή η απόφραξη προκαλεί πρόβλημα, το άνοιγμα αυτής της απόφραξης θα κάνει τους ανθρώπους να νιώσουν καλύτερα και να ζήσουν περισσότερο", είπε ο Χάρινγκτον, ο οποίος επισκέπτεται τακτικά ασθενείς. με καρδιαγγειακή νόσο στο Stanford Health Care.«Αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι αυτό είναι αναγκαστικά αλήθεια.Γι' αυτό κάναμε αυτή τη μελέτη».

Οι επεμβατικές θεραπείες περιλαμβάνουν καθετηριασμό, μια διαδικασία κατά την οποία ένας καθετήρας που μοιάζει με σωλήνα γλιστράει σε μια αρτηρία στη βουβωνική χώρα ή τον βραχίονα και διοχετεύεται μέσω των αιμοφόρων αγγείων στην καρδιά.Ακολουθεί επαναγγείωση, ανάλογα με τις ανάγκες: τοποθέτηση stent, που εισάγεται μέσω του καθετήρα για να ανοίξει ένα αιμοφόρο αγγείο, ή εγχείρηση καρδιακής παράκαμψης, στην οποία μια άλλη αρτηρία ή μια φλέβα επανατοποθετείται για να παρακάμψει την περιοχή απόφραξης.

Οι ερευνητές μελέτησαν καρδιοπαθείς που ήταν σε σταθερή κατάσταση αλλά ζούσαν με μέτρια έως σοβαρή ισχαιμία που προκλήθηκε κυρίως από αθηροσκλήρωση - εναποθέσεις πλάκας στις αρτηρίες.Η ισχαιμική καρδιοπάθεια, γνωστή και ως στεφανιαία νόσος ή στεφανιαία νόσος, είναι ο πιο κοινός τύπος καρδιακής νόσου.Οι ασθενείς με τη νόσο έχουν στένωση των καρδιακών αγγείων που, όταν αποφραχθούν πλήρως, προκαλούν έμφραγμα.Περίπου 17,6 εκατομμύρια Αμερικανοί ζουν με την πάθηση, η οποία έχει ως αποτέλεσμα περίπου 450.000 θανάτους κάθε χρόνο, σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία.

Η ισχαιμία, η οποία είναι η μειωμένη ροή του αίματος, συχνά προκαλεί συμπτώματα πόνου στο στήθος γνωστά ως στηθάγχη.Περίπου τα δύο τρίτα των καρδιοπαθών που εγγράφηκαν στη μελέτη υπέφεραν από συμπτώματα πόνου στο στήθος.

Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δεν ισχύουν για άτομα με οξείες καρδιακές παθήσεις, όπως εκείνα που έχουν έμφραγμα, είπαν οι ερευνητές.Τα άτομα που αντιμετωπίζουν οξέα καρδιακά επεισόδια θα πρέπει να αναζητήσουν αμέσως την κατάλληλη ιατρική φροντίδα.

Μελέτη τυχαιοποιημένη
Για τη διεξαγωγή της μελέτης, οι ερευνητές χώρισαν τυχαία τους ασθενείς σε δύο ομάδες.Και οι δύο ομάδες έλαβαν φάρμακα και συμβουλές για τον τρόπο ζωής, αλλά μόνο μία από τις ομάδες υποβλήθηκε σε επεμβατικές διαδικασίες.Η μελέτη παρακολούθησε ασθενείς μεταξύ 1½ και επτά ετών, παρακολουθώντας τυχόν καρδιακά συμβάντα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσοι υποβλήθηκαν σε επεμβατική διαδικασία είχαν περίπου 2% υψηλότερο ποσοστό καρδιακών επεισοδίων εντός του πρώτου έτους σε σύγκριση με εκείνους που υποβλήθηκαν μόνο σε ιατρική θεραπεία.Αυτό αποδόθηκε στους πρόσθετους κινδύνους που συνεπάγονται οι επεμβατικές διαδικασίες, είπαν οι ερευνητές.Μέχρι το δεύτερο έτος, δεν φάνηκε διαφορά.Μέχρι το τέταρτο έτος, το ποσοστό των συμβάντων ήταν 2% χαμηλότερο στους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με καρδιακές επεμβάσεις από ό,τι σε εκείνους που έλαβαν μόνο φαρμακευτική αγωγή και συμβουλές για τον τρόπο ζωής.Αυτή η τάση δεν οδήγησε σε σημαντική συνολική διαφορά μεταξύ των δύο στρατηγικών θεραπείας, είπαν οι ερευνητές.

Μεταξύ των ασθενών που ανέφεραν ημερήσιο ή εβδομαδιαίο πόνο στο στήθος στην αρχή της μελέτης, το 50% των ασθενών που έλαβαν επεμβατική θεραπεία βρέθηκε ότι δεν είχαν στηθάγχη μετά από ένα χρόνο, σε σύγκριση με το 20% όσων έλαβαν θεραπεία μόνο με τρόπο ζωής και φαρμακευτική αγωγή.

«Με βάση τα αποτελέσματά μας, συνιστούμε σε όλους τους ασθενείς να λαμβάνουν φάρμακα που αποδεδειγμένα μειώνουν τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, να είναι σωματικά δραστήριοι, να ακολουθούν υγιεινή διατροφή και να κόβουν το κάπνισμα», είπε ο Maron.«Οι ασθενείς χωρίς στηθάγχη δεν θα δουν βελτίωση, αλλά όσοι έχουν στηθάγχη οποιασδήποτε σοβαρότητας θα τείνουν να έχουν μεγαλύτερη, διαρκή βελτίωση στην ποιότητα ζωής εάν υποβληθούν σε επεμβατική επέμβαση καρδιάς.Θα πρέπει να μιλήσουν με τους γιατρούς τους για να αποφασίσουν εάν θα υποβληθούν σε επαναγγείωση».

Οι ερευνητές σχεδιάζουν να συνεχίσουν να παρακολουθούν τους συμμετέχοντες στη μελέτη για άλλα πέντε χρόνια για να προσδιορίσουν εάν τα αποτελέσματα αλλάζουν σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

«Θα είναι σημαντικό να παρακολουθήσουμε για να δούμε αν, με την πάροδο του χρόνου, θα υπάρξει διαφορά.Για την περίοδο που ακολουθήσαμε τους συμμετέχοντες, δεν υπήρχε κανένα απολύτως όφελος επιβίωσης από την επεμβατική στρατηγική», είπε ο Maron.«Νομίζω ότι αυτά τα αποτελέσματα πρέπει να αλλάξουν την κλινική πρακτική.Πολλές επεμβάσεις γίνονται σε άτομα που δεν έχουν συμπτώματα.Είναι δύσκολο να δικαιολογηθεί η τοποθέτηση στεντ σε ασθενείς που είναι σταθεροί και δεν έχουν συμπτώματα».


Ώρα δημοσίευσης: Νοε-10-2023